Aan allen,

Deze dag zouden we een speciale safari maken naar Cape Vidal. We kregen ontbijt mee omdat we al vroeg weg moesten. We moesten om 9.00 uur bij de ingang van het park zijn.het iSimangaliso Wetland Park in het plaatsje St. Lucia. Dat betekende dus dat we vroeg weg moesten. Maar goed we zouden de hele dag prima worden verzorgd dat zat bij de tocht ingegrepen. Het weer was echter deze dag een beetje droevig, erg regenachtig en eigenlijk gewoon Nederlands. Meestal was er wat regen en dan scheen de zon gelijk weer maar nu leek het er niet op dat het zo maar beter zou worden. Maar goed we hadden de afspraak voor deze safari dus we gingen. Bij de ingang van het park moesten we dus wachten maar om 9.00 uur kwam er een truck aan met nog drie toeristen uit Zuid Afrika en de gids. Rick maakte eerst de indruk van een soort Greanpeace activist maar later hoorden we uitgebreid zijn verhaal en meestal wist hij nogal wat humor in zijn verhalen te stoppen. Dus dat stelde ons al snel op ons gemak en de Suid Africaners waren ook erg vriendelijk. Het was inmiddels droog geworden maar het was nog wel heel erg bewolkt. We reden eerst naar een plasje met nijlpaarden en daar vertelde de gids dat al die plasjes in dit gebied op uitdrogen stonden en dat ze bovendien sterk beinvloed waren door het zoute water. Normaal heerst er een evenwicht waarbij enerzijds het zoute water naar binnen komt en laater weer naar buiten gaat. Maar juist dat proces was verstoord en dat had dus ook invloed op het peil en de samenstelling van die plasjes. Vlak langs de oever zagen we nog een bijzondere vogel namelijk de Afrikaanse Jacana lopen. We zagen hele stukken verbrand natuurgebied maar dat waren zogenaamde georganiseerde branden. In de bomen zagen we ook zwarte bollen. De gids vertelde dat deze van wespen waren maar wel heel bijzondere en dus ook vervelende wespen. Deze konden niet alleen steken, maar ook bijten en ook nog een vloeistof in je lichtaam spuiten. Dus je moet drie keer oppassen bij deze aardige diertjes. Vervolgens reden we naar een fraai uitzichtpunt. Daarbij hadden we enerzijds zicht op de grote vlakte die normaal gesproken vol stroomde met water van de zee en aan de andere kant achter hele hoge duinen zagen we in de verte de Indische Oceaan. Alleen aan beide zijden was het weer nog steeds erg somber maar vooralsnog in ieder geval nog droog. We zagen in de verte een groep buffels. Op een gegeven moment zagen we een zogenaamde red bok. Even later stopte de bus opeens langs de weg. Wij dachten dat hij een of ander groot dier zag maar hij stopte bij een hoop mest met wel 50 mestkevers. Daarna reden we door naar de kust. Daar stond een bord van Coastcare - Ezemvelo KZN Wildlife. Ook stonden er een aantal borden (soort tentoonstelling) met een overzicth van de dieren die je hier kunt verwachten. We stonden nu echt op het strand bij de Indische Oceaan en wat gebeurde er het zonnetje scheen en het was gewoon aangenaam op het strand. Dat hadden we niet meer verwacht na zo'n sobere ochtend. In de verte was de lucht boven zee erg donker maar langs de kust was het nu zonnig. Dus konden we toch nog snorkelen. Dat werd dus door iedereen uitgebreid gedaan. Ik had nog vergeten te vertellen dat bij de drie Sud Afrikaners een leuke jonge dame zat (beetje jong nog) maar die zette al haar charmes in om in de buurt van Jordi te zijn en nu met dat snorkelen was dat natuurlijk een uitgelezen kans. Met z'n allen hebben we een uur lang genoten van alle mooie vissen in velerlei kleuren. De gids vertelde ook dat het klimaat helemaal in de war was. Er zaten nu vissen die normaal gesproken al weg zouden moeten zijn en er zaten ook al vissen die er in de zomer meestal zijn. De natuur was nogal van slag. Dat was ook het geval met de schildpadden. Er waren vier schildpadden aan land geweest om eieren te leggen. Ze komen normaal zo'n 8 a 10 keer maar na een keer waren ze niet terug gekomen. Aan een kant de boodschap dat de schildpaddentoer ons alleen maar teleurstelling zou brengen maar aan de andere kant het verontrustende bericht dat het niet echt goed gaat met de schildpadden. We werden nu gewaarschuwd om uit het water te komen want het weer werd snel slechter. Iedereen zag je van het strand gaan en de boten werden uit het water gehaald. De lucht werd ook wel erg donker. We gingen naar een restaurantje in de buurt van het strand en daar haalde de gids een heleboel lekker salades uit z'n truck en zo kregen we een heerlijke middagmaaltijd aangeboden op het terras van een restaurant met een nadeel het regende en dat betekende dat het dak waar we onder zaten lekte. Nu regende het niet een klein beetje maar het kwam echt in bakken naar beneden. We hebben daar heerlijk gegeten maar na 1 1/2 uur waren we wachten wel zat. We zagen ondertussen nog wel de speciale apen (xxx) die alleen daar zitten maar het was de bedoeling om verder te gaan. Er werd door de gids gevraagd of we het scherm van de truck open wilden houden in verband met de regen en ieder was er toch voor om het open te houden anders zouden we helemaal niets zien. Maar goed dat was wel armoe. We kregen van de gids oranje regenjassen aangeboden en over onze benen lagen handdoeken. Het was ondertussen zo rond de 15 graden. Dus eigenlijk was het gewoon najaarsweer in Nederland. Het had niet echt meer iets van een safari in een heerlijk warm land. Wat nog wel het vermelden waard is dat het zand in helemaal wit was maar op sommige plaatsen zwart was. Dat leek op vervuiling maar dat is een erts titanium en dat is heel veel geld waard. Ik heb die avond mijn voeten dus niet gewassen. Goed wij weer op de terugweg en in de regen zagen we een indrukwekkende grote koedoe. Even later een fraaie groep waterbokken in de regen. Een heel speciaal gezicht. We reden nog verder en toen stonden ineens een groep impalas vlak naast onze truck op slechts een paar meters afstand. Een van de impala's had een aangevreten oor. Dat kwam door teken. Was wel een beetje een zielig gezicht. We zagen nog een speciale boksoort (ben even de naam kwijt) die ook alleen maar daar voor kwam. En verder wees de gids ons op een zogenaamde monkey appel. Een appel die nu groen en giftig was maar als hij rijp was verkleurde hij en was hij goed eetbaar. Apen wisten dat precies. We zagen nog wat gnoes en toen reden we naar de uitgang van het park. Er mochten per dag maar 120 auto's in het park om het niet al te toeristisch te laten worden. Ondanks de regen stonden er auto's in de rij. We zouden nog een voetsafari krijgen maar gelet op het weer hebben we daar maar niet op aangedrongen. We gingen weer richting 'huis' om bij te komen van de ontberingen. We zouden die avond dineren in onze lodge maar wel in gezelschap van Anne en Bram. Die moesten weliswaar een eind rijden maar dat hadden ze er wel voor over. Wij reden ondertussen terug van St. Lucia naar onze lodge en in het game resort zagen we weer de nodige beesten zoals giraffen en impala's. Verder heb ik nog wat foto's gemaakt rondom de lodge. En toen was het al tijd voor het avondeten. Jordi heeft Anne en Bram opgehaald vooraan de weg want het was niet verantwoord om met hun auto over de modderige wegen naar de lodge te rijden. Om 19.30 uur konden we aan tafel. Er was die avond speciaal boboti voor ons gemaakt maar dan met impala vlees. Nou het was heerlijk. We kregen weer een drie gangen maal. We waren ondertussen al aardig gewend aan de luxe van de lodge. Er werd echt goed voor ons gezorgd. Het was een gezellig avond zo met Bram en Anne erbij. Rond een uur of 10 bracht Jordi ze weer naar de hoofdweg en namen we afscheid. Zij zouden morgen naar het Hluhluwe/Imfolazipark gaan en vervolgens door naar het Paul Krugerpark. Wij zouden morgen ook naar het Hluhluwe park gaan maar we zouden elkaar waarschijnlijk niet meer zien. Na weer een dag vol indrukken ging we weer naar bed.