Aan allen, Ik heb hier in de Sumagelwane Game Lodge een computer maar nog met de voorganger van Windows XP. Is een beetje behelpen. Goed we zijn dus om 6.00 uur opgestaan en om 7.00 uur vertrokken met de Mercedes van Jan Willem naar Joos alwaar een speciale bus voor 7 personen en bagage klaar stond. Deze heeft ons in zo'n drie kwartier naar het vliegveld gebracht. Daar konden we gelukkig al heel snel inchecken. We namen afscheid van Maartje en Marian die al om 10.00 uur richting Kaapstad zou vertrekken. We zouden hen donderdag weer zien. We gingen vervolgens zonder problemen door de douane. Daarna hebben we nog wat geshopt. Jordi heeft eem boek over Darwin en over wetenschap in Zuid Afrika gekocht. Ik heb een wegatlas van Zuid Afrika gekocht als een soort back-up van de Garmin (Tom Tom) van Jan Willem. We vertrokken om 11.00 uur en het vliegen ging allemaal vrij vlotjes. We kwamen rond 11.55 uur aan. Maar toen begon de vertraging. Voordat we onze koffers hadden waren er al weer 20 minuten verstreken. Daarna opzoek naar Budget Tours. Daar duurde het tot ongeveer 13.00 uur voordat we met de auto konden vertrekken. We kregen niet de auto waarom we gevraagd hadden een Nissan X-trail maar een gloednieuwe Renault maar wel bijzonder zonder autosleutel. Je moest gewoon een kaartje ergens in steken en dan op de startknop drukken. Heel bijzonder. Wel leuk zo'n sterk gecomputeriseerde auto maar we moesten toch eerst vragen hoe we nu de achterklep open kregen. Goed op weg. Jordi aan het stuur want die had immers de meeste ervaring. Met de Garmin lukte dat prima. Alleen de eerste paar kilometers was wat lastig maar daarna gaf de Garmin aan 300 km rechtdoor rijden en dan rechtsaf slaan. Durban is een vrije grote uitgestrekte stad en het duurde wel even voor dat we de buitensteden van Durban uit waren. Daar werd het ook wat rustiger. Het was verder een hele goede weg. Gewoon een goed geasfalteerde rijksweg. Heel in de verte konden we de Indische Oceaan zien. Jammer dat we daar niet dichterbij kwamen. Wat ons opviel is dat het een heel groen en golvend landschap is. Jordi heeft vrijwel de hele tocht naar Sumalgelwane gereden maar 30 km voor de afslag gaf Jordi aan dat het toch tijd voor mij was om te rijden. Dat was voor mij de eerste keer dat ik links moest gaan rijden. En eigenlijk viel het wel mee. Maar dat was tot dat we van de weg gingen het Sumalgane Game Resort. Dat was zo'n 15 km van de grote weg. Dat is op zich niet zo bijzonder maar het had geregend en de modderige wegen waar nogal glibberig. Daar had ik weinig ervaring mee dus ik reed vrolijk het hele eind met slippende koppeling met als gevolg dat de auto erg stonk toen we op de plaats van bestemming waren aangekomen. Een soort oase in een woeste wildernis. Een groot huis, de lodge, met heel veel ruimte. We werden daar heel hartelijk ontvangen door de gastheer, Calvijn, en zijn vrouw Karen. Er waren drie huisjes voor ons gereserveerd maar uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om in twee huisjes te gaan. Marinde, Ferdi en Jordi in een huisje en Margreet en ik in het andere huisje. Calvijn begon gelijk met allerlei verhalen over het gebied en we besloten om de volgende dag met hem op safari te gaan in het Sumalgane Game Resort. Hij waarschuwde ons wel. Hij gaf aan dat het nogal vochtig was en dat er veel kikkers en padden in het gras zitten. Dat is op zich niet zo erg maar die worden wel opgegeten door slangen zoals de zwarte mamba, de spuwende cobra en de pofadder. Geen slangen die je graag tegen wilt komen omdat ze erg giftig zijn. In alle eerlijkheid wisten we niet of we dit nu wel of niet moesten geloven maar we hebben met onze zaklampen in de hand maar het zekere voor het onzekere genomen. Het avondeten werd die avond voor ons opgediend. We kregen een heerlijk drie gangen menu aangeboden. We werden dus heerlijk in de watten gelegd. Met een gezin van drie personen waren we de enige personen in de Smalgane Game Lodge. Het bijzondere was dat er geen sprake van een hek was de wilde dieren konden dus gewoon in het kamp binnen komen. We moeten dus strikt binnen de grenzen van de lodge blijven. Moe maar voldaan gingen we naar bed. Wel een beetje primitief. Het water van de douche was vol mineralen en derhalve zout. Je kon wel douchen maar je kon het water niet drinken. Maar verder zorgde de airco voor een prettige atmosfeer. Het had die dag geregend en daar was men erg blij mee. Normaal gesproken is de luchtvochtigheid in dit gebied heel erg hoog. Het kan dan we oplopen tot 40 - 50 graden en dan is het door de hoge luchtvochtigheid erg benauwd. Daar hadden we nu in ieder geval geen last van. Gelukkig maar.