Aan allen,

Die dag moeten we weer vroeg op.. De poort gaat om4.30 uur open maar we moeten nog tanken dus staan we om05.30 uur bij het benzinestation gepakt en gezakt klaar. Satara was maar een (tussen)stop voor een dag. We vertrekken alwaar naar de volgende stop Mopani. Ik heb de vorige avond voor het slapen gaan nog een technisch draaiboek gemaakt voor de videoconferencing. Dat wil ik laten lezen aan Theo en Joos en mijn hoofd staat niet zo naar wild. We zien nog wel een kudde gnoes. Die hadden we nog niet gezien. Er was ook een moeder met jong bij. Alleen zijn de kuddes hier maar betrekkelijk klein.Even verderop zien we een roofvogel met prooi. En helaas met wat veel tegenlicht zien we een groep bavianen weghollen. Dan zijn we al redelijk snel bij Olifants lodge. We ontbijten daar met z'n allen maar ik maak me meer druk om het draaiboek via de e-mail in Nederland te krijgen. Dat lukt. Na een pauze van een klein uurtje rijden we door naar Satara. Het landschap is erg veranderd. Veel minder begroeiing maar ook veel dorre struiken. Er is ook heel weinig water en het is voor het eerst ook erg warm in de bus. Achteraf horen we dat het die dag 40.5 graden Celsius is geweest. Het landschap is nu veel opener en dat betekent wel dat veel grotere kuddes impala's, zebra's en gnoe's zien. We zien in de verte regelmatig olifanten en ook hier en daar een giraffe. Op een gegeven moment zien we zelfs een tweetal struisvogels. Wat heel bijzonder is is het aantal ooievaars dat we tegen komen. Het ziet letterlijk 'zwart' van de ooievaars. Maar we zien vooral veel olifanten zowel dichtbij als veraf. Op een gegeven moment komen we bij een brug en daar mogen we even uitstappen. In de verte zien we een roofvogel weg vliegen maar even later zit hij op 10 meter van ons vandaan op de reling, Ik maak flink wat foto's en uiteindelijk kan ik tot op twee meter afstand van de roofvogel komen. Van Olifants rijden we naar Letaba. Dat is voor ons bekend gebied. Daar zijn we vijf jaar geleden ook al geweest. Ik loop snel even het kamp rond. En op een gegeven moment kom ik een tweetal eekhoorntjes tegen die zich van dichtbij laten fotograferen. Vermeldenswaard is nog dat we Foeke Booij tegen kwamen, de huidige trainer van Sparta Rotterdam. Na een korte pauze vertrekken we nu echt richting Mopani. Op een gegeven moment komen we bj een grote drinkbak speciaal aangelegd voor olifanten en daar staan ook weer flink wat ooievaars. We hebben geluk want een olifant komt naar de drinkbak toe en we kunnen mooie foto's van het drinkritueel maken, We zien nog een giraffe en dan denken we dat we in de buurt van Mopani zijn maar de auto's zijn al vooruit gereden. Wij maar kijken naar de schaarse borden en ja hoor na 20 km zien we dat we Mopani voorbij gereden zijn. Dus snel omgedraaid en terug naar Mopani. Joos vaakt ons nu op bij de afslag. Er moest toch nog het een en ander geregeld worden dus we hadden gewoon wat extra gereden,. Het was toch niet echt warm (zo rond de 40 graden). We krijgen allen ruime en grote huizen toe bedeeld, We zitten met z'n vijven in een groot huis (Margreet, Bert, Jordi, Marinde en Ferdi). Jordi heeft alleen een kamer met een van maar geen airco. We installeren ons en zorgen dat we om 16.00 uur weer klaar staan voor de volgende toer. Als we net op pad zijn eigenlijk vlak voor de afslag naar Mopani zien we een grote kop liggen met hoorns erop. Hij is van een waterbuffel maar hoe dit zo heeft kunnen gebeuren is onduidelijk. Stropers lijkt wel erg onwaarschijnlijk. We rijden een eindje verder en komen op 10 meter afstand een oude olifantenbul tegen. We maken wat foto's van fraaie spinnenwebben. Ze zijn wel twee meter groot maar ze zijn toch gemaakt door een miniscuul klein spinnetje (wonderlijk), We rijden vrij lang rond maar zien niet zoveel. We draaien op een gegeven moment weer af van de hoofdweg en komen dan bij de rivier terecht. Daar staat opnieuw een heel grote olifant. We zijn ondertussen de anderen (bus en de Mercedes) kwijt geraakt maar door de walkie-talkie kunnen we elkaar weer opsnorren. We rijden eerst over een dam in de rivier heen en zien in de verte nijlpaarden. We rijden nog wat door en zien dan een stopplaats boven de plaats waar wij de nijlpaarden zagen. Daar mochten we uitstappen. Er was een soort afzetting gecreerd met palen zodat je er met een gerust hart kon rondlopen. Aan het einde van de gang zat de rest bij een uitkijkpunt over het water te kijken naar de nijlpaarden. Bij het weggaan zagen we ook nog een krokodil. Het aardige van deze plaats was dat je hier ook primitief met slaapzakken e.d. kon overnachten. Er kwam net een gezin met vier personen aan om van die mogelijkheid gebruik te maken. Wij moesten ondertussen terug omdat we op tijd binnen moeten zijn namelijk om 18.30 uur. Dat is ons tot nog toe nog steeds goed gelukt.

We moesten ons nu klaar gaan maken voor Kerstavond. Dat wordt in Zuid Afrika uitgebreider gevierd dan bij ons. Om acht uur moesten we ons verzamelen bij gebouw 36 (het verzamelhuis). Iedereen was er al en de tafel was fraai versierd met kersttakken en speciale houten ballen die op kerstballen leken. Verder lagen er plastic kroontjes (met een verwijzing naar de drie koningen), En iedereen kreeg een kaarsje in zijn handen gedrukt. Die kaarsjes werden eerst aangestoken. Toen kon het feest beginnen. Tante Map las op zo'n avond altijd voor uit de kinderbijbel van Anne de Vries en datzelfde deed Sonette inmiddels bij haar thuis. Aan Margreet werd nu de eer gegund om het kerstverhaal voor te l mogen ezen. Daarna opende oom Jan met gebed. En vervolgens was er weer een heerlijke maaltijd klaar gemaakt door Andre en Dion. Het blijft toch vreemd om zo het Kerstfeest in te luiden in een zo'n warme situatie (maar ja de Zuid Afrikanen spreken niet voor niets van een Somerkerstfeest). Ondertussen voelde ik mij aardig moe na al deze dag en ik gaf aan richting Margreet dat ik de volgende morgen niet mee zou gaan maar dat ik uit zou blijven slapen.

Met vriendelijke groet,

Bert Boshoven